Waringin boom

In de tuin van het huis waar Jantje met haar vader woonde, stond een grote Waringin boom. Deze boom was haar echte thuis. Hier woonde haar vriendje in.

Een Waringin boom heeft luchtwortels. De cover van het boek verwijst hiernaar.

The Field Museum Library

De Nieuw Holland

Bron: Maritiem Digitaal NL

De boot waar Jantje mee naar Nederland vluchtte. 

Ze ging onaangekondigd mee, had zich verstopt. 

Zou ze ontdekt worden....??

Pa van der Steur

Pa van der Steur,
illustratie uit 'Jantje'
door Ingrid vd  Knaap

Jantje wordt op een bepaald moment bij haar vader weg gehaald en naar een kindertehuis gebracht. Het tehuis van Pa van der Steur. 

In Indonesië bouwde de Nederlandse regering vanaf 1818 aan een leger. De KNIL genoemd, het Koninklijk Nederlands Indisch Leger. Nederlandse soldaten verbleven lange tijd in Indonesië. Jonge mannen in een compleet andere cultuur. Er ontstonden relaties met Indonesische vrouwen en er werden kinderen geboren. De omstandigheden voor zo’n gezinnetje waren niet optimaal. Het ging dan ook vaak fout. Ten koste van de kindjes. Onze Jantje is zo’n kindje. 

Deze 'soldatenkinderen', verlaten door vader en moeder, zwierven vaak aan hun lot overgelaten in de kampongs rond. 

De Nederlandse Johannes van der Steur vertrok in 1892 als zendeling naar Java. Hij nam daar deze verwaarloosde kinderen in zijn huis, wat later uitgroeide tot Huize Oranje-Nassau. Johannes ontfermde zich over hen en werd door hen in de wandeling Pa genoemd. Uiteindelijk heeft hij ruim 7.000 van deze verschoppelingen opgevangen en gezorgd dat ze een opvoeding kregen. 

De pupillen werden 'Steurtjes' genoemd. Dankzij een gedegen opleiding konden ze later veelal goed hun brood verdienen. In heel Indië wist men wie Pa van der Steur was en wat hij deed.

Begin 1944 werd Pa van der Steur door de Japanners geïnterneerd. Toen de Steurtjes kort na de bevrijding hoorden, dat Pa de kampen had overleefd, haalden ze hem op en brachten ze hem naar zijn Huize Oranje-Nassau terug. Daar overleed hij te midden van zijn Steurtjes.

Het werk dat Van der Steur begon wordt, met steun vanuit Nederland, in Indonesië nog steeds voortgezet.

Bron: rvdsteur.wixsite.com

Bron: Indische lezingen

Tokeh

'Als de tokeh 7 keer zijn geluid laat horen mag je een wens doen,' vertelt Jantje. Ze weet wat ze gaat wensen, dat Armijn bij haar komt wonen. Maar steeds als ze denkt dat de hagedis wel 7 keer zal roepen, komt er een achtste keer...

Deze kleurplaat kun je uitprinten en inkleuren. Als je wilt, stuur je hem naar ons toe, vinden we leuk! info@studioik.nl 

De Rebup Galerie is ingericht. De illustraties van het boekje staan gezellig naast de prachtige beelden die Jantje zelf heeft gemaakt.

Op 1 juni opent Jantje zelf deze expositie.

Sterrebosstraat 61, Haarlem

Feest op 1 juni!

Jantje Zwaanswijk

De 88 jarige Haarlemse mevrouw Jantje Zwaanswijk is klein. 

Zelf zegt ze daarover: ‘Ik ben niet groter geworden maar wel flinker.’ 

Annemarie Jongbloed ontmoette Jantje in galerie Rebup in de Leidsebuurt alwaar ze begon te vertellen over haar jeugd in Nederlands-Indië. De maanden erna bezocht ze Jantje regelmatig en ze bleef vertellen: ze nam Annemarie mee naar Java, waar haar vader haar verwaarloosde, ze in een kindertehuis belandde waar ze de boel op stelten zette en terechtkwam in een jappenkamp en zelfs voor die soldaten was ze niet bang. Op zestien jarige leeftijd vluchtte ze naar Haarlem. 

Heftige verhalen maar af en toe toch ook hilarisch. Jantje zuchtte vaak dat ze haar verhaal zo graag in een boek zou willen zien. Zodat nog veel meer mensen het zouden kunnen lezen. Annemarie schreef daarom alle verhalen op en maakte er, samen met Uitgeverij Droomvallei en Ingrid van der Knaap, een boek van. Over dit boek en het verhaal van Jantje, gaat dit blog.